Kościół w Małujowicach zostanie pomnikiem historii. To drugi taki obiekt w powiecie brzeskim, a siódmy na Opolszczyźnie

Dobre wieści przekazał za pośrednictwem mediów społecznościowych Tomasz Witkowski, wicewojewoda opolski.

- Podczas lipcowego odpustu obiecałem mieszkańcom, że zrobię wszystko, aby pomóc ten tytuł małujowickiemu kościołowi uzyskać i co mogłem, to zrobiłem. Mam nadzieję, że dzięki tytułowi, który niedługo otrzyma świątynia, usłyszą o niej mieszkańcy całego kraju i chętnie zaczną ją odwiedzać - mówi wicewojewoda.

Tomasz Witkowski podkreśla także, że to sukces wielu osób, które wykonały bardzo dużą pracę i wykazały się ogromnym zaangażowaniem.

- Należy podziękować Narodowemu Instytutowi Dziedzictwa, który wniósł bardzo duży wkład w przygotowaniu dokumentacji, dzięki czemu można było doprowadzić sprawę do szczęśliwego zakończenia. Również swój wkład ma powiatowy konserwator zabytków prężnie współpracować z NID. Zatem wiele osób, wiele pracy i wszyscy mają swój sukces, który niedługo będą mogli świętować - dodaje.

Kościół w Małujowicach zostanie 7 opolskim obiektem, który zostanie wpisany na listę pomników historii. Na tej liście znajdują się już:

• Zamek Piastów Śląskich w Brzegu
• Bazylika św. Jakuba i św. Agnieszki w Nysie
• średniowieczny układ urbanistyczny w Paczkowie
• drewniany kościół św. Anny w Oleśnie
• wiszący most w Ozimku
• krajobraz kulturowo-przyrodniczy na Górze św. Anny

Czym wyróżnia się kościół w Małujowicach?

Kościół w Małujowicach to prawdziwy unikat w skali całej Polski. Posiada jeden z najbogatszych w naszym kraju cykli gotyckich malowideł ściennych. To około 100 obrazów przedstawiających sceny z biblii. Zostały one namalowane w XIV i XV wieku przez tzw. mistrzów szkoły praskiej. Tworzy on cykl biblijny – Biblia Pauperum. Ponadto świątynia jest najważniejszym punktem na Szlaku Polichromii Brzeskich.

Został zbudowany w stylu gotyckim w 1250 roku. Po zakończeniu wojen odbudowany, a prace malarskie wnętrza świątyni zostały zakończone w 1480 roku. W 1526 roku kościół został przejęty przez ewangelików, w których rękach był do czasu zakończenia II wojny światowej. W 1945 roku kościół został przekazany katolikom.

Największą uwagę w środku przykuwa jednak sufit, która składa się z ponad 600 desek. Zawierają w sobie elementy roślinne czy geometryczne. Żadna z desek się nie powtarza, dlatego budzą one taki podziw. Przestawiają barwne ornamenty roślinne i zwierzęce.